zondag 18 november 2007

De bastaard- of Pseudoschorpioenen zijn met hun 8 poten in ieder geval geen insecten, maar ook geen spinnen. Deze dieren behoren tot een aparte orde: Pseudoscorpiones. Ze zijn maar klein: gemiddeld slechts 2 mm lang. De scharen zijn ongeveer even lang als het lichaam, maar ze missen de gifstekel op het achterlichaam van de echte (veel grotere) schorpioenen. De Pseudoschorpioenen leven van andere, nog kleinere dieren zoals stofluizen, tripsen, springstaartjes en hun nimfen. Dit exemplaar komt uit de kustduinen van Walcheren en zou daarom de Garyphus beauvoisi kunnen zijn, maar de juiste soort is moeilijk vast te stellen. Er zijn in onze streken zo'n 15 verschillende pseudoschorpioenen, die slechts met microscopisch onderzoek op naam kunnen worden gebracht. Bron: Albert de Wilde te Koudekerke

zaterdag 17 november 2007

In het gebouw van het NME in Zevenaar werden vuiniszakken met "bodemschraapsel" naar binnen gebracht. Het bestond uit takjes, bladeren, humus, aarde en hier en daar ook nog een groen plantje. De monsters waren van verschillende herkomst (bos, erf, slootkant etc.). De cursisten kregen de opdracht om de inhoud na te pluizen. Uitgeschut op tafel bleek er allerlei levend materiaal meegkomen, zoals slakjes, kevers, larven, maden, aaltjes, pieren, spinnen, springstaartjes, mijten, teken etc. etc. IJverig werden de arme beestjes gevangen en in potjes gedaan,onder de loep genomen of onder de microscoop gelegd. NME-medewerker Jan Brouwer vertelde er smakelijke verhalen bij. Opmerkelijke vondsten waren o.a. een pseudo schorpioen en een schallebijter (zie foto). "Ons" slakje uit Bingerden werd door Jan gedetermineerd als 'de grote? spoelhoren'. Kijk ook hier. En lees het verslag!

woensdag 14 november 2007

Deze avond een boeiende presentatie van Janrein over de indeling van het dierenrijk. Zie ook dit schema. Het biologisch moment ging over broccoli. Voor het misterieuse slakje levert het volgende artikel misschien iets op?

zondag 4 november 2007

Vandaag kwam nog het volgende bericht binnen van Arno van Zaanen over wat we gisteren gezien hebben:

Jonge bomen kunnen aangetast worden door de verwelkingsziekte (Verticillium dahliae).
De esdoorn kan ook last hebben van bladluizen en meeldauw.
In de bladeren van de gewone esdoorn ontwikkelt
zich in de nazomer vaak inktvlekkenziekte
veroorzaakt door de schimmel Rhytisma acerinum. In
een vroeg stadium van deze infectie (zie figuren)
ontwikkelen zich, zoals de naam zegt, paarse tot
zwarte inktvlekken. Later verdikt het weefsel van
de zwam, tot het uiteindelijk in de late herfst
ontwatert en een dik schijnweefsel vormt. Na de
winter breekt dit open en ontwikkelt het
vruchtlichaam zich, waarna sporenvorming optreedt.
Infectie van inktvlekkenziekte (vroeg stadium)
Detail van de infectie: bovenkant esdoornblad
Detail van de infectie: onderkant esdoornblad

zaterdag 3 november 2007

Vandaag was er een excursie in het kader van de IVN-gidsencursus op het landgoed Bingerden bij Angerlo. Het thema was herfst en bomen. Twee groepen gingen gescheiden van elkaar op pad. Het was zeer de moeite waard. De lucht was bewolkt en een beetje vochtig, maar we hielden het droog. Bij een groot aantal bomen en heesters werd stilgestaan en ook aan kruiden, paddenstoelen en slakken werd niet zomaar voorbijgegaan. Voor een impressie klik hierachter op foto's.
Zie ook het verslag.